​

In deze tentoonstelling wordt getoond hoe vanaf de kolonisatie van het voormalige Oost­Indië tot aan de huidige Republiek Indonesië de rol van de vrouw werd geseksualiseerd en geïnstitutionaliseerd. De ‘vrouw’, of zij nu een oorspronkelijke bewoner, of immigrante was, kreeg een rol en functie toebedeeld die het concept ‘vrouw’ een culturele positie gaf binnen het politieke machtsveld van de kolonisatie en de periode van dekolonisatie en revolutie. Het moderne genderdualisme, waarbij de notie van de vrouwelijkheid tot stand kwam resulteerde zodanig in man­vrouw verhoudingen dat alles wat oorspronkelijk daar tussenin zat verdween (Bugi’s). Naast de biologische genderdefinitie kan dit genderdualisme ook dienen als een cultureel metafoor voor de machtsverwikkelingen, waarin de machtshebber staat voor masculiniteit en het passieve representatieve object voor femininiteit. Aan de hand van de verschillende kledingstukken, die als kapstok dienen voor de verschillende periodes van het koloniale Nederlands­Indië en het moderne Indonesië, onderzoekt en deconstrueert deze tentoonstelling deze culturele en politieke machtsconstructies en toont hoe politiek en cultureel beleid hand in hand gingen en gaan in deze moderne genderconstructie. Het kledingstuk is zowel een verlengstuk van het politieke beleid van de machtshebbers ­ letterlijk een korset dat de culturele positie van het individu afdwingt, maar tegelijkertijd k iest en consumeert het ‘vrije’ individu zijn of haar kleding ook, met als doel zichzelf een identiteit te geven en te representeren. Deze wisselwerking van de moderniteit (zowel een koloniale als een postkoloniale) bepaalt en creëert genderverhoudingen.